Τραμπολίνο

Όταν ξεκινούσα το βλογ αυτό, η ψυχολογία μου σερνόταν στο χώμα. Μετά με την πτυχιακή ξεχάστηκα λίγο, βοήθησε και η μετάταξη βέβαια. Από χτες το βράδυ είμαι πάλι εκτός λειουργίας. Άρχισα τα γιατί τα πως και κάθε άλλη ερώτηση, σίγουρο βήμα για την κατάθλιψη. Και ναι όλοι πάνε. Και ναι κανείς δεν έπαθε τίποτα. Και ναι το μεγαλοποιώ. Χαρούμενος πάντως δεν μπορώ να είμαι. Σκάαατα με το συμπάθειο.